Bartsìo(-dis-Aup)
Bartsia alpina
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Bartsie des Alpes.
Descripcioun :Planto poulideto emé si flour vióuleto que s'atrovo dins li relarg umido de mountagno. A uno cambo carado e peludo. I'a pas de proublèmo pèr la determinacioun, sufis pamens de pensa à la bono famiho (Orobanchaceae) que la flour ramento bèn. Es uno planto à mita parasito.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bartsia
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso umido
- Prado umido
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bartsia alpina L., 1753
Erbo-de-taurèu(-clinado)
Orobanche cernua
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche penchée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu, pulèu raro au nostre, parasito l'aussent-marin, Artemisia caerulescens. L'atroubarés, adounc, majamen en ribo de mar ounte flouris à la primo. Se pòu pamens vèire sus lou viro-soulèu, es alor naturalisado. Se recounèis à si flour dóu cor blanc emé lou soumet d'un vióulet o d'un bèu blu prefouns. Coumpara emé l'erbo-de-taurèu-de-Grenier que ié sèmblo proun e que parasito li lachugo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Mar
- Relarg sala
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Orobanche cernua Loefl., 1758